Yndislegur dagur

Við fórum austur á Rangárvelli í gær við Vaka, sóttum fyrst mikið af birkiplöntum og smáræði af reyni. Byrjuðum á að fíra upp í kamínunni til að hafa húsið heitt þegar við værum búin að vinna. Mér áskotnaðist slatti af góðum harðviði sem er aldeilis lúxus orkugjafi í sveitinni. Það hellirigndi en við klæddum okkur í regngalla og hófumst handa við að setja niður tré með þar til gerðum stöfum. Unnum fram í myrkur og náðum að setja niður svona 500 hríslur. Það var dásamlegt að borða góðan mat og njóta kyrrðarinnar eftir erfiðið.

Hrafnshjón sem búa í hrauninu hjá okkur voru búin að gera sig heimakomin á veröndinni framan við húsið og vægt sagt sóða allt út. Við þurftum að þrífa skítinn eftir þau hjón og síðan var útbúin fuglahræða og fleira sem ekki verður talið upp hér. Við sendum þessum stóru spörfuglum okkar sem sé skýr skilaboð. Okkur þykir báðum vænt um hrafna, eigum son sem heitir Hrafn. Þegar aðgerðum var að mestu leiti lokið sáum við þau hjón á vappi í nágrenninu, greinilega mjög fúl yfir frekju mannanna og þeim skilaboðum sem við sendum þeim. Ætli ég verði ekki að búa til skýli handa þeim næst þegar ég fer uppeftir, svona til að halda frið við sveitungana.

Við erum ekki með sjónvarp í sveitinni, hlustum á gufuna og kyndum með eldiviði. Algerlega dásamlegt. Í gærkveldi var framan af kolniðamyrkur en síðan kom tunglið vaðandi og lýsti upp landið með geislum sínum. Ég vaknaði eldsnemma var kominn út með gróðursetningarstafinn um átta í morgun. Það var engin kreppa í sveitinni, sólin kom upp, falleg sem aldrei fyrr. Fuglar sungu af fögnuði, kyrrðin í sveitinni pakkaði mér inn í öruggan felld. Ég hlakka til að fara í sveitina til að klára gróðursetninguna um næstu helgi, ég nefnilega veit fyrir víst að kreppan nær ekki þangað. EKki með neinu móti.